ચાર વર્ષના ડોસાજી

બાસઠના આ ડોસાજીને ચાર સાલના થાવું છે.
સંતાકુકડી, છુક છુક ગાડી, લખોટીમાં લલચાવું છે.

અમેરીકાના શીશમહલની ચમક ધમક ના ચાહું છું
દાદાજીની આ મઢુલીને, દીલધડકનથી જાણું છું.

ઓવરકોટ ને બુટમોજાંની દુનીયાથી રીસાયો છું,
પહેરણ, પાયજામાની પહેલી પ્રીત પીછાણી આવ્યો છું.

ઝડપી, ઝટપટ, કારોની વણઝારથી હું ગભરાયો છું,
રીક્ષા ને સ્કુટરમાં ફરવા, અમદાવાદમાં આવ્યો છું.

ફેરફુદરડી ફરતાં ફરતાં, રાજમાર્ગ પર થાક્યો છું,
નભમાં લાંબેથી ઉડીને, કેડી ખુંદવા આવ્યો છું.

સપન જગતમાં રહુ છું, પણ સપના માડીના ભાળું છું.
બાળ સંગ ખેલું છું, ને રમતોની સંગત માણું છું.

હાય! થેંક્યુ! ના કોરાકટ ઉચ્ચારોથી, ઉબકાયો છું.
કેમ છો? ની ભીની ચોકલેટ, હું મસ્તીથી આરોગું છું.

લીલાં આંગણાં, સ્વચ્છ પાર્ક ને મ્યુઝીયમથી અકળાયો છું.
માડીની ધરતીની ધુળમાં, ગુલાંટ ખાવા આવ્યો છું.

શબદ પ્રીત થઇ અમેરીકામાં, કાલું ઘેલું બોલું છું.
કક્કો ઘુંટવા આ ચોરામાં, ગુરુજી! આજે આવ્યો છું.

ગુજરાતી ગીતોના હું તો, ચાર જ ટહુકા જાણું છું.
સોલી, પ્રુરુષોત્તમ, આશીત ને મનહરનો હું આશક છું.

સાક્ષર છો ને ગઝલ ભરેલી ગીરાના સૌ સ્વામી છો.
વઢશો ના મુજને દાદાજી! પ્યાર તમારો યાચું છું.

તમ સંગે ગીતોની સરતી, નાવ નીહાળી હરખું છું.
ચાર વરસનું બાળક છું ને ગીત તમારા ગાઉં છું.
————————————-

આ કવીતા પહેલી વાર ડીસેમ્બર – 2003 માં અમદાવાદની એમ .જે. લાયબ્રેરીમાં દર શનીવારે યોજાતા નવોદીત કવીઓના ‘સાહીત્યચોરા’ માટે લખી હતી અને ત્યાં જ રજુ કરી હતી. . છેલ્લેથી ત્રીજી લીટીમાં જે ‘ દાદાજી’ નો ઉલ્લેખ છે , તે આ સાહીત્યચોરાના સંચાલક શ્રી. બળદેવ પટેલ પણ સારી કવીતાઓ લખે છે, પણ બાળ સાહીત્યના સર્જક તરીકે વધારે જાણીતા છે.