‘કેમ છો?’ -આદિલ મન્સુરી

હો ભીડમાં જ સારું બધામાં ભળી જવાય,
એકાંતમાં તો જાતને સામે મળી જવાય.
સામે મળી જવાય તો બીજું તો કંઇ નહીં,
પણ ‘કેમ છો?’ કહીને ન પાછા વળી જવાય.
–આદિલ મન્સુરી

——————————————————————————

‘કેમ છો?‘ વાપરીને બનાવેલી રચનાઓ શોધતાં આ લોકપ્રિય શાયરની આ રચના નજરે ચઢી ગઇ.

અને મન વિચારોએ ચઢી ગયું.

       આપણે ભીડમાં જ રહેવા ટેવાયેલા છીએ. એકલા પડવાનું બહુ જોખમી છે! કદાચ ‘એ’ સામે મળી જાય અને આપણને એ સમ્મોહિત કરી દે. અને તો તો પછી પાછા શી રીતે અવાય? ! 

        હા! પોતાની જાતને મળવાનું બહુ જોખમી છે. એક વાર એ મુલાકાત થઇ ગઇ. બસ પછી એને મળ્યા વિના જ ન ચાલે.  એના વિનાની જિંદગી અધૂરી લાગે. અરીસામાં દેખાતી વ્યક્તિની સાથે આપણે આંખ અને દિલ મેળવવાનું ટાળતા હોઇએ છીએ. અરીસા સામે પાંચ મિનીટ પણ સતત ઊભા તો રહી જૂઓ! મારી મા કહેતી હતી-“ચાટલા સામે બહુ ના ઊભો રહે. ગાંડા થઇ જવાય !”

        બસ આ પાગલપન આપણને લાગી જાય એ જ બીક છે. આ બધી ભીડ, આ બધો કોલાહલ, આ બધી માયા, આ બધી મનગમતી બબાલ, આ બધી વૈખરી, જે જીવનભર ભેગી કરી છે તે જતી રહે, તેનો મોહ ઓસરી જાય, તેની આપણને અસૂયા થઇ જાય તેનો ડર છે!  અંતરની વાણી જાગી જાય તેનો ડર છે.

         ભીડમાં ખોવાઇ જવામાં કોઇ જોખમ નથી. ભલેને આપણી જાત જ ખોવાઇ જાય!   

– સુરેશ જાની