ભીખાભાઈ મગનલાલ જાની, Bhikhabhai Maganalal Jani

તેમની બાળકોને કેટલીક જીવનશીખ  –

‘પહોંચ હોય તેટલો પથારો કરવો.’
‘કોઈનું ભલું  ન થાય તો કંઈ નહીં, પણ કોઈનું બુરું ન  કરવું.”
“આવકના 40% બચત થાય તેવી રીતે જીવવું.”

તેમને બહુ ગમતો મંત્ર –
” ચૈતન્ય સિન્ધુ ગરજે ૐ ૐ ૐ ”

__________________________________________________________

જન્મ

• 14, જાન્યુઆરી- 1902, ખેડા
• વતન – અમદાવાદ

અવસાન

• 13 સપ્ટેમ્બર – 1988 , અમદાવાદ

કુટુમ્બ

• માતા – નર્મદાબેન; પીતા – મગનલાલ ; બહેન – શીવલક્ષ્મી
• પત્ની – 1) પ્રભા  ( નીઃસંતાન મૃત્યુ પામ્યાં હતાં )  2) શારદા ( 1998 માં અવસાન)
• પુત્રો
  • પીયુશ ( ચીફ સીવીલ એન્જીનીયર, ભદ્રાચલમ પેપર મીલ)
  • ડો. ભરત ( ગુજ. યુની. , અમદાવાદમાં આંકડાશાસ્ત્ર વીભાગના ના હેડ તરીકે નીવૃત્ત )
  • સુરેશ ( એ.ઈ.સી.ના સાબરમતી પાવર હાઉસમાંથી જનરલ મેનેજર તરીકે નીવૃત્ત)
• પુત્રીઓ
  • ડો. દક્ષા ( સ્ત્રી- રોગોનાં નીશ્ણાત અને સર્જન)
  • રાજેશ્વરી ( દાહોદની મા. શાળામાંથી વીજ્ઞાનનાં શીક્ષીકા તરીકે નીવૃત્ત)

જ્ઞાતી

• ઔદીચ્ય સહસ્ત્ર બ્રાહ્મણ

અભ્યાસ

• મેટ્રીક

વ્યવસાય

• વે. રેલ્વેમાં ટેલીગ્રાફ અને વાયરલેસ ખાતામાં ઓપરેટર અને પછી ઇન્સ્પેક્ટર

જગદલપુર – ૧૯૭૩

જીવનઝરમર

• સાવ સાદા અને સરળ માનવી
• મેટ્રીકમાં ખેડા જીલ્લ્લામાં પ્રથમ નમ્બરે આવ્યા હતા, પણ ફી ભરવાના નાણાંના અભાવે કોલેજમાં જોડાઈ ન શક્યા. વીક્ટોરીયા ગાર્ડનમાં આ માટે  ચોધાર આંસુએ રડેલા અને પોતાના બાળકોને કોઈ સંજોગોમાં આવી અસહાયતામાં પડવા ન દેવાનો સંકલ્પ કરેલો.
• પેટા પાટા બાંધીને પણ પોતાના પાંચે સંતાનોને ભણાવ્યા હતા.
• જીવનના  મધ્ય ભાગમાં જ્ઞાતીમાં ઘર કરી બેઠેલ મૃત્યુ પાછળ થતા પ્રેતભોજનો બંધ કરાવવા, સજાગ જ્ઞાતીબંધુઓ સાથે પીકેટીંગ કરવાનું દુશ્કર કામ કરતા હતા અને માર પણ ખાધેલો.
• જ્ઞાતીમાં ભણતરનો પ્રસાર થાય તે માટે એજ્યુકેશન સોસાયટીની  સ્થાપનામાં  સક્રીય ફાળો આપેલો. જીવનભર તેના સક્રીય કાર્યકર રહેલા.
• 1942 –  રેલ્વેની નોકરીમાં કોઈ વાયરલેસનું ભણતું ન હતું, ત્યારે 40 વર્શની ઉમ્મરે તે ભણવા દીલ્હી ગયા હતા અને પ્રથમ નંબરે ઉત્તીર્ણ થયા હતા. ત્યાર બાદ મહીને 75 રુ.માંથી સીધો 120 રુ. પગાર થયેલો.
• 1957 –  વાયરલેસ ઇન્સ્પેક્ટર તરીકે નીવૃત્ત
• સમગ્ર જીવન ધર્મ પરાયણ હોવા છતાં, સંપ્રદાયોની મોહજાળ અને અંધ શ્રદ્ધાથી દુર રહ્યા હતા.
• શ્રી. અરવીંદ ઘોશની ફીકસુફીમાં બહુ જ વીશ્વાસ ધરાવતા હતા અને આખા કુટુમ્બને બે વખત પોંડીચેરી લઈ ગયા હતા.
• પોતાની સ્થીતી સામાન્ય હોવા છતાં  ઘરમાં 1000 પુસ્તકોથી સભર પુસ્તકાલય રાખ્યું  હતું અને ત્રણ પુસ્તકાલયોનું સભ્યપદ ધરાવતા હતા, જેથી બાળકો પુસ્તકો વાંચતાં થાય.