દીલ્હી તુટ્યું – એક યાદગીરી

      જયેશ ! મુંબાઈના તમારા એક રુમ રસોડાના મહેલમાં અને માતા પીતાની છત્રછાયામાં તમે બાદશાહી ફરમાવી રહ્યા છો. તમારા ભાઈ ( પીતાજી જ તો ! ) જુની ફીલ્મોનાં ગીતોના શોખીન છે. ટેપ રેકોર્ડરની લક્ઝરી હજુ તમારા જીવનમાં પ્રવેશી નથી. રેડીયો પરથી પ્રસારીત થતો, જુનાં ગીતોનો એક પણ કાર્યક્રમ તમારા ભાઈ છોડતા નથી.

    તમે પણ એ વારસાગત રંગે રંગાયેલા છો. બધા હીન્દી શબ્દોના અર્થ સમજવા જેટલા શીક્ષણના સ્તરે તમે હજુ પહોંચ્યા નથી. પણ એ લય ઉપર ભાઈની જેમ તમે પણ ઝુમી ઉઠો છો. ‘પંકજ મલીક’ કશાકનો માલીક છે, તેમ જ તમારું માનવું છે! મહમ્મદ ‘રફી’ છે કે ‘ફરી’ છે , એ અસમંજસ તમને હમ્મેશ રહ્યા કરે છે! ‘સાયગલ’ ને તમે એક જાતની સાયકલ જ દ્રઢ પણે માનો છો!

    અને તે દીવસે એ મહાન ગાયકનું એ અતી મહાન ગીત તમે પહેલી જ વાર સાંભળો છો. તમે એકદમ ગભરાઈ જાઓ છો; અને રેડીયો ફટાક દઈને બંધ કરી દો છો.

    તમારા ભાઈ રેડીયો બંધ થયેલો જોઈ એકદમ ધસી આવે છે; અને તમારી ખબર લઈ નાંખે છે. તમે રડમસ ચહેરે તમારી આશંકા ભાઈને સમજાવવા પ્રયત્ન કરો છો. “ દીલ્હી તુટી ગયું. હવે મુંબાઈનો વારો આવશે તો?” – તમારા મુખમાંથી તુટક તુટક વચનો સરી પડે છે.

     ભાઈ એકદમ હસી પડે છે, અને પ્યારથી તમને એ ગીતનો અર્થ સમજાવે છે.

     એ ગીત છે –

’हम जीके क्या करेंगे, जब दिल ही तुट गया|‘

     તમારા ભાઈ તમને ‘દીલ હી’ અને ‘દીલ્હી’ વચ્ચેનો ફરક દીલથી સમજાવે છે. કોઈ અમંગળ ઘટના બની નથી એની ખાતરી થતાં; તમારા વદન-કમળ પરનો ઘટાટોપ ઓસરી જાય છે અને બધી મુરઝાયેલી પાંદડીઓ નવપલ્લવીત બની જાય છે! તમે પણ એ ગીત દીલ દઈને લલકારવા માંડો છો.

      એ યાદગાર ઘટના બાદ તમને પણ સાઈગલ, સાયકલ જેવો પ્યારો થઈ જાય છે.

      હવે તો તમારી પાસે કેસેટ કે સીડી તો શું; આઈપોડ પણ છે, અને આઈફોન આવી જવાની શક્યતાય છે જ તો ! પણ ગમે તે સાધન હોય; એ અમર ગાયકનું એ અમર ગીત તમે વારંવાર સાંભળતાં હજુ યે ધરાતા નથી.

      જો કે કાનના પડદા ફાડી નાંખે તેવા પોપ ગીતોના શોખીન- તમારા દીકરાના ચીત્તમાં ‘સાયગલ’ ના ગીતો માટે પ્રેમ શી રીતે પેદા કરવો ; એ સમસ્યાનો ઉકેલ તમે હજી શોધી શક્યા નથી.