અમેરિકન જુસ્સો – શ્રી. દીપક ધોળકિયાનો ઈમેલ

અમેરીકન જુસ્સો ભાગ -6 : આફ્રીકન ગુલામો

     આ લેખ ફરીથી પ્રસિદ્ધ કર્યો અને શ્રી. દીપક ધોળકિયાનો સરસ મજાનો અને વિચારતા કરી મૂકે તેવો ઈમેલ મળ્યો. તેમાં રહેલા સત્યને પ્રકાશિત કરવાની મને જરૂર લાગી; આથી તેને અહીં અક્ષરશઃ રજૂ કરું છું.

—————————

પરમ સ્નેહી શ્રી સુરેશભાઈ.

      સૌથી પહેલાં તો ચિ. જયભાઈને અભિનંદન. એમનો બ્લૉગ પણ જોયો અને ત્યાં કૉમેન્ટ પણ લખી છે.

      આમ તો આ શ્રેણીના બધા જ લેખ વાંચ્યા પણ જૂના લેખો છે અને કૉમેન્ટની જગ્યા ન મળી એટલે ‘લાઇક’ કરીને મૂકી દીધું. ખાસ કરીને તમે જે લખ્યું છે ને કે જે કઈં અત્યાચારો થયા તેને અમેરિકામાં છુપાવવાના પ્રયત્નો ન થયા. આ વાંચ્યા પછી પણ તમને ન લખું તે ન ચાલે.આ ખરી પ્રામાણિકતા છે. અને એ જ અમેરિકાની મૂળ ખાસિયત છે.

     હું અમેરિકાની આંતરરાષ્ટ્રીય  નીતિઓનો અને મૂડીવાદનો, અમેરિકાની કૉર્પોરેટોક્રસીનો વિરોધી રહ્યો છું, પરંતુ એ તો અમેરિકી સરકારની વાત છે, અમેરિકી જનતા તો બસ, આડો આંક. તમે જે અમાનવીય અત્યાચારોનું આ લેખમાં વિવરણ આપ્યું છે તે કાળજું કંપાવી દે એવું છે. પણ આ મુદ્દા પર સિવિલ વૉર થાય (૧૮૬૦ના અરસામાં  કે નહી?) અને માત્ર ૧૫૦ વર્ષમાં એ જનતા શ્યામવર્ણી નેતાને દેશનો રાષ્ટ્રપતિ બનાવે એ અમેરિકામાં જ બને.

     આપણે ત્યાં તો એક વર્ગે શોષણને જન્મસિદ્ધ અધિકાર માની લીધો છે અને એના બચાવ માટે બધાં કરતૂતો કરતા રહ્યા છીએ.  જે દેશની બહુમતી વસ્તી શોષણનો શિકાર બનતી હોય એ દેશ કદી પણ સા્ચા અર્થમાં પ્રગતિ ન કરી શકે.

     ગાંધી ટોપિયા વેબસાઇટ પર હું લખતો હોઉં છું એના કારણે કેટલાક અમેરિકનો સાથે સંપર્ક થયો છે એ બધા એવા ગાંધી ભક્ત છે કે આપણા દેશમાં તો જોવા જ ન મળે. એમાં એક ભાઈ ક્રિસ (Christopher Wroth)  તો ટ્રસ્ટીશિપનો સિદ્ધાંત અમલમાં મૂકવા પ્રયત્ન કરતા હતા! હવે એમને ખાલી વાતોમાં મઝા નથી આવતી એટલે આ વેબસાઇટ પર લખતા નથી પણ ઓચિંતા જ એમણે મને લખ્યું ઃ એ મારી બાબતમાં વિચારતા હતા! આવા પારદર્શક માણસો આપણે ત્યાં દુર્લભ!

કુશળ હશો.

દીપક

————————-

     અગિયાર વર્ષ અમેરિકામાં રહ્યા પછી; અહીંના સમાજ અને જીવનને ઘણી નજીકથી જોયા બાદ; અને ઈતિહાસ વાંચનના મારા શોખના આધારે કરેલા થોડાંક અભ્યાસના આધારથી મને એમ લાગે છે કે, અમેરિકાનું સત્વ અને જુસ્સો ભારતમાં સમજાય; અને તેનું અંશતઃ પણ અમલીકરણ થાય, તો ભારતીય જણની અદ્વિતીય ખુમારી ઝળકી ઊઠે.

દિપક ભાઈની વાતમાં
મને સાચી ગાંધીગીરી જણાઈ છે. 

   ભારતનો ભૂતકાળ ભવ્ય હતો; તેને માટે ભારતમાં જન્મેલ દરેક જણ ગૌરવ અનુભવે; તેની સાથે જો અમેરિકન જુસ્સો  અને દિપક ભાઈએ જે વાત કહી છે તે- પાયાની પ્રામાણિકતા –  પણ અપનાવે તો …

       ગાંધીજી અને વિવેકાનંદનું ભારત જગત ગુરૂ થઈ શકે; તેવી ક્ષમતા તેનામાં છે – એ મારો વિશ્વાસ ફલાયમાન થશે , થશે ને થશે જ. 

    અને આ ભાવને પ્રસારવા આ લેખ વાચકોના અમૂલ્ય મંતવ્યો માટે ખુલ્લો મૂકું છું.