માનવજીવનની સંભાવના – બ્રહ્મવેદાન્ત સ્વામી

સાભાર – શ્રી. શરદ શાહ

“…શાસ્ત્રો અને બુદ્ધ પુરૂષો આપણા માળખાને સમજવા કહે છે, જેથી આપણુ જીવન ફક્ત શરીર પૂરતું મર્યાદિત ન રહે, આપણી સંભાવનાની આપણને ઓળખ થાય.”

સમજીએ –

1. ભીતર ચૈતન્ય તત્વ છે. કોઇ એને ડિવાઈન ફ્રેગમેન્ટ કહે, કોઇ એને શુદ્ધ સત્તા કહે, કોઇ એને જોનારી સત્તા કહે, કોઇ એને આત્મતત્વ કહે, કોઇ એને ડિવાઈન સ્પાર્ક કહે, કોઇ એને ચિદઅંશ કહે.
2. ડિવાઈન ફ્રેગમેન્ટ ઉપર એક આવરણ છવાયુ છે. કોઇ એને સૂક્ષ્મ શરીર કહે,કોઇ એને જીવ કહે, કોઇ એને વિવિધ સંસ્કારોનુ માળખુ કહે, ઉત્ક્રાંતિમાં ધારણ કરાયેલી એક સ્થિતિ કહે. એક બીઈંગ; જે શરીર બદલતુ જાય છે, યાત્રા કરતુ જાય છે. યાત્રા ઊર્ધ્વમુખી પણ હોઇ શકે, યાત્રા અધોમુખી પણ હોઇ શકે. લાઇટ વાઇબ્રેશન્સના જગત, હેવી વાઇબ્રેશન્સના જગત.
3. આ સૂક્ષ્મ શરીર ધારણ કરે છે એક સ્થૂળ શરીર. આપણો દેહ, આ પ્લેનેટ ઉપર સાંઠ કે સિત્તેર વર્ષ માટે વાપરવા અપાયેલુ એક સાધન.
4. આવુ આખુ યુનિટ – ચિદઅંશ, જીવનુ માળખુ અને સ્થૂળ શરીર, જ્યારે સંસારમાં રમવા ઉતરે ત્યારે એને એક નામ મળે છે. ઓળખ આપવામાં આવે છે. મનુષ્ય સાઈકોલોજીકલ લેવલે સમાજ બનાવી ને સાથે જીવતું પ્રાણી છે. કુદરતના જગતમાં મનુષ્ય પોતાનુ આગવુ જગત નિર્મિત કરે છે. દેશ અને કાળ પ્રમાણે એ જગતના નિયમો નક્કી કરે છે. ત્યાંથી આપણા સંસારની શરુઆત થાય છે.

       ધીરે ધીરે માણસ પોતાના નિર્મિત કરાયેલા સંસારમાં એવુ તો તાદાત્મ્ય અનુભવે કે, પોતાનું સાચું સ્વરૂપ વિસરી જાય છે. ભીતર બેહોશી વ્યાપેલી રહે છે. સંસારમાં જ ખોવાઈ જવાય છે. કુદરતના કાયદાઓનો ભંગ થાય છે. નવી નવી કામનાઓ, વાસનાઓ અને નેગેટિવ ઇમોશન્સમાં ઘેરાતા જવાય છે. તેમાંથી નવા નવા આવરણો બંધાતા જાય છે. આવરણો શુદ્ધ સત્તાના પ્રકાશને રોકી રાખે છે. બેહોશી અને અંધારુ વ્યાપ્ત રહે છે. અથડામણો વધારે ને વધારે થતી રહે
છે.

      જીવન સાઈકલ પૂરી થાય છે. નવા આવરણો પ્રમાણે બીજ બને છે. નવી યાત્રા માટે સૂક્ષ્મ શરીર અને સ્થૂળ શરીર મળે છે. વળી એવી ને એવી સ્થિતિ. સંતાપ,પીડા અને દુઃખ સિવાય કશુ હાથ લાગતું નથી. જીવ ક્યારેક થાકે છે. ભીતર પ્રશ્નો ઊઠે છે. પોતાના સાચા સ્વરૂપ માટે ઉત્સુક થાય છે. પોતાના વાસ્તવિક સ્વરૂપને સમજવાની કોશિષ કરે છે. કોઇ ને કોઇ જાગ્રત ચેતનાની મદદ મળી જાય છે.

આમ થાય ત્યારે અંતરયાત્રાના દ્વાર તેના માટે ખુલે છે

…..બ્રહ્મવેદાંતજી