એક જમાનો હતો કે, આ જણ કવિતા પાછળ પાગલ હતો, સામ્પ્રત ગુજરાતી સાહિત્યમાં બહુ પ્રચલિત ગઝલો નહીં પણ, જૂના અને જાણીતા સંસ્કૃત છંદોમાં લખાયેલી રચનાઓ વધારે ગમતી. એ કાળ છેક ૧૯૫૭-૧૯૫૯ નો.
પછી તો વિજ્ઞાન/ એન્જિ.ના અભ્યાસ અને વ્યવસાય, કુટુમ્બ અને સમાજના બંધનોના કુછંદમાં(!) જકડાયેલા એ જણનો છંદરસ છુટી ગયો.
આભાર નેટ મિત્ર અને ઉમરમાં લગભગ સમવયસ્ક, શ્રી.જુગલકિશોર વ્યાસનો કે, એ રસ તેમણે ફરીથી જાગૃત કર્યો અને બહુ પ્રેમથી એ છંદોનું જ્ઞાન તાજું કરી દીધું.
એના પ્રતાપે ફરી આ જણ છંદમાં લવારા કરતો બની ગયો. તેમના સાથ અને સહકારથી બની ગયેલી એક રચના……
ઉમરમાં ઘણા મોટા એવા બીજા એક નેટ મિત્ર, શ્રી. પી.કે. દાવડાએ નીચેની છંદકણિકાઓ મોકલી અને એ મધુર યાદો પુનર્જિવીત થઈ ગઈ. દાવડાજીના આભાર સાથે એ કણિકાઓ પ્રસ્તુત છે –
આમ તો આ કવિતા ‘કાવ્યસૂર’ પર ૩૦, નવેમ્બર-૨૦૦૯ ના રોજ પ્રકાશિત કરી હતી. પણ કળાના એક સાવ અલગ જ પાસાંને ઉજાગર કરવા એનું બહુ જ કલાત્મક રૂપ ‘હોબી વિશ્વ’ પર ૨૧, જુલાઈ- ૨૦૧૧ના રોજ તરતું મુક્યું હતું. યુ.કે.ના અનેક પ્રતિભાઓ ધરાવતા શ્રી. દિલીપ ગજ્જરે એ કવિતાને કેલિગ્રાફિક દેહ આપ્યો હતો.
સૂર ની સાધનામાં આ બહુ જ વ્હાલી રચનાના આ બન્ને દેહ વાચકોને માણવા મળે; એવો ભાવ જાગ્યો; અને આ કવિતા પુનઃ પ્રકાશિત થઈ રહી છે.
કેલિગ્રાફિક દેહ
શબ્દ દેહ
મધુર ગીત ગાવાની ઝંખના ઊઠે, ટહૂકો રણકારતો સ્વર જો ભળે – એવું ના બને? એવુંયે બને.
નર્તનમાં ઝૂમવાના કોડ હો દિલે, તાલ આપનારો ઢોલી જો મળે. – એવું ના બને? એવુંયે બને.
બળબળતી હોય આગ દુખતા દિલે, શિતળ સંવેદનાનો વાયરો મળે.- એવું ના બને? એવુંયે બને.
મૂંઝવતી હોય લાખ વિપદા મને કોયડો ઊક્લતો જાય, ગેબી પળે .- એવું ના બને? એવુંયે બને.
કાળઝાળ જંગલમાં ભટકો તમે, હૂંફવાળી વાત કરતું જણ જો મળે. – એવું ના બને? એવુંયે બને.
વાદ ને વિવાદોના તણખા ઝરે, દિશા એક કરનારો ધોરી જો મળે. – એવું ના બને? એવુંયે બને.
ભૂત અને ભાવિનાં વમળો ગ્રસે, હાલમાં મહેંકવાની પળ જો મળે. – એવું ના બને? એવુંયે બને.
————————
તા. 28 નવેમ્બર, 2009 ના દિને રીવરસાઈડ, કેલિફોર્નીયા ખાતે (લોસ એન્જેલસ વિસ્તારમાં) શ્રી. રમેશ પટેલ (આકાશદીપ) ના ત્રીજા કાવ્ય સંગ્રહ ‘ત્રિપથગા ના વિમોચન પ્રસંગે એક બહેને અત્યંત મધૂર કંઠમાં રમેશભાઈની એક રચના ‘એવું ના બને’ નું પઠન કર્યું હતું; અને બીજાં બહેને વહેતા કરી દે તેવા લયમાં એ પંક્તિઓ ગાઈ સંભળાવી હતી. આજે, મારા ભાણેજ શ્રી. સમીર વ્યાસ અને તેની પત્ની ભૈરવીના સાન હોઝે ખાતેના ઘેર પાછા ફરી, બપોરની વામકુક્ષી દરમિયાન ઉપરોક્ત રચના આકસ્મિક ઊભરી આવી.
આ પસંગે નેટમિત્રો સર્વ શ્રી. ચન્દ્રકાંત મિસ્ત્રી, દિલીપ પટેલ, જયેશ પટેલ, વલ્લભ ભક્ત અને બીજા નવા મિત્રોને મળવાનો પણ અમૂલ્ય લ્હાવો મળ્યો. બીજા આવા જ સ્નેહી મિત્ર કેપ્ટન નરેન્દ્ર ફણસેના 75મા જન્મદિનની ઊજવણી પણ આ જ સમયે હોવાના કારણે તેઓ આવી શક્યા ન હતા; પણ અંતરથી બધાંની સાથે જ હતા. કેપ્ટનને જન્મદિન મુબારક.
આવો અપ્રતિમ સંજોગ પૂરો પાડવા માટે, રમેશભાઈ અને તેમના કુટુમ્બીજનોનો અને સમારંભના સંચાલકોનો અને કાર્યકરોનો આભાર માનું એટલો ઓછો છે.
આજનો સુવિચાર( લેખકના નામ પર ‘ક્લિક’ કરી; આવા બીજા સુવિચાર મમળાવો.
વાચકોના પ્રતિભાવ