શ્વેતા – શ્રી. પ્રવીણ કાન્ત શાસ્ત્રી

      ચાર પાંચ વર્ષ પહેલાં પ્રવીણ ભાઈએ બહુ પ્રેમ પૂર્વક મોકલેલી નવલકથા ‘શ્વેતા’ આમ તો ૨૦૧૧ માં છપાઈને બહાર પડી હતી. એ વખતે બે ત્રણ દિવસમાં જ એ કથા રસપૂર્વક વાંચી હતી. પણ ઈવડી -ઈ હવે ઈ-રૂપમાં પણ હાજર છે.

આ ચિત્ર પર ક્લિક કરી ડાઉન લોડ કરો અને ઓફ- લાઈન વાંચો.

      પ્રવીણ ભાઈની લાક્ષણિક કલ્પનાશક્તિ,  અમેરિકન ગુજરાતીના  જીવનમાં  સ્વાભાવિક રીતે બોલાતી ભાષાને પડઘાવતા ચોટદાર  સંવાદો અને  અવનવા પ્રસંગો ગૂંથી વાર્તાને રસિક વળાંકો આપવાની કળા આ નવલકથામાં સોળે કળાએ ખીલી ઊઠેલી આપણે જોઈ શકીશું.  પણ એક વિશેષ વાત એ છે કે, ગુજરાતી વાર્તા સાહિત્યમાં જવલ્લે જ વાંચવા મળતા ‘લિંગ – પરિવર્તન’ ( sex – change) ના નાજૂક વિષયને પ્રવીણ ભાઈએ વાર્તાના પટમાં વાપર્યો છે.

પ્રવીણ ભાઈનો પરિચય …

‘શ્વેતા’ ઓન – લાઈન વાંચવા માટે આ પાનાં પર ક્લિક કરો…

Advertisements

એસાલિન – બીગ સુર, કેલિફોર્નિયા

     જેને પાગલ ગણીને ‘ગાંડાઓની હોસ્પિટલ’માં  દાખલ કરવામાં આવ્યો હતો, તેવા ડીક પ્રાઈસે સ્થાપેલી અને વ્યાપારી ધોરણે ચાલતી આ સંસ્થા છે. પણ એ વાતને ચપટીક કોરાણે મુકી દઈએ તો, ‘નવી દુનિયા’ અંતરયાત્રાનાં કેવાં કેવાં ક્ષિતિજોની પાર જવા – અથવા એના ગહેરાં ઊંડાણોનો તાગ મેળવવા – કમર કસી રહી છે – તેનો આપણને એક ઈશારો મળી જાય તેમ છે.

[ ડીક પ્રાઈસ વિશે અહીં ]

આ ચિત્ર પર ક્લિક કરો.

      Esalen is a noun and a verb, a seat of energy, an exhilarating adventure, a wellspring for the mainstream. It is a place of pilgrimage, grounded in a wildly alive environment—the spectacular, unparalleled, convergence of mountains and water that is the Big Sur coastline. Esalen also travels the world as an inextinguishable, animating spirit—healing lives and history, sweeping away tired paradigms, and igniting change. There is nothing else like it.

     Esalen is not only a retreat center or an educational institute. Anchored by the inspiring beauty of Big Sur and an unparalleled intellectual history, Esalen is a world-wide network of seekers who look beyond dogma to explore deeper spiritual possibilities; forge new understandings of self and society; and pioneer new paths for change.

     Whether you come to process personal pain or to embark on a modern-day vision quest, we provide the crucible and catalyst, and workshop leaders whose integrity and skills embody the highest standards of practice. We ask that you become attuned to the here and now, and understand that the relationship between self and world is an intensely communicative process that’s continually created and recreated.

    We’ll give you the tools and freedom to unleash latent capacities and find a re-energized sense of purpose—for yourself and for the world. Let’s have an adventure.

       અમેરિકા જેવા, મુડીવાદના પાટનગર જેવા દેશમાં અને ભૌતિક સુખોની શોધમાં અટવાયેલા સમાજમાં આવું કાં’ક પણ છે.   આવાં  ઘણાં  જણ છે, જેમને માનવજાતની ઉત્ક્રાન્તિની સફરના હવે પછીના ચરણમાં રસ છે.

      મહેન્દ્ર ભાઈ ઠાકરે સૂચવેલ પુસ્તક ‘Stealing fire’  નાં પાનાંઓમાં લેન્ડમાર્ક ફોરમના પ્રણેતા ‘વેર્નર એરહાર્ડ’,  ‘પાવર ઓફ નાઉ’થી જાણીતા  ‘એખાર્ટ ટોલ’ અને એવાં બીજાં નામો વાંચતાં આ દિશા પણ જાણવા મળી.

      આવું આવું જાણવા મળે ત્યારે જરીક ‘હાશ’ થાય છે.

વેદ પુરાણ

ઇન્ડિયા, હિન્દુસ્તાન

       આપણા દેશ માટેના શબ્દો. પણ બન્ને શબ્દો પરદેશીઓએ એમના માટે પરદેશી, એવા મલક માટે વાપરેલા. આપણે એ અપનાવી લીધા. ભારત કે ભારતવર્ષ શબ્દો પણ એક રાજાના નામ પરથી જ. એ પ્રતાપી રાજાના કાળ બાદ આપણા દેશના લોકોએ પોતાના પ્રદેશની ઓળખ માટે એ શબ્દો કદાચ વાપરેલા ( અને તે પણ ઉત્તર ભારત પૂરતું મર્યાદિત જ )

      પણ આપણા દેશની મૂળ ઓળખ, તેની મૂળ સંસ્કૃતિ, તેની જીવન જીવવાની પદ્ધતિ પર આધાર રાખે છે –

વેદિક કાળની સંસ્કૃતિ

એ કાળની
આદર્શ  જીવન
જીવવાની રીત.

એ હિન્દુ નહોતી !

એ વખતે એ દેશની એક પણ વ્યક્તિ હિન્દુ હતી જ નહીં !

      આપણને જાણીને હર્ષ થાય કે, ‘યુનો’ જેવી વૈશ્વિક સંસ્થાએ એ જીવન પદ્ધતિના પાયામાં રહેલ યોગ (ચિત્ત વૃત્તિ નિરોધ)ને માન્ય ગણ્યા છે. ૨૦૦ થી વધારે દેશોમાં એ જીવન પદ્ધતિ સાચી રીતે આધુનિક, અનેક સંતોના પ્રતાપે પ્રચલિત બનતી જાય છે –

ધર્મના, રાષ્ટ્રીયતાના, સંકુચિત મનોવૃત્તિના
બધા વાડાઓ તોડીને.  

•  હજારો વર્ષ જૂની
• એ જીવન જીવવાની પદ્ધતિ
• એ વિચાર ધારા
• એ દર્શનના મૂળ સ્રોતને
• એ અણમોલ ખજાનાને

એક અણજાણ સજ્જને નેટ ઉપર વહેતું કરી દીધું છે.

આ ચિત્ર પર ક્લિક કરો.

---

નોંધ –

આ સમાચારને ‘હિન્દુત્વ’ ચળવળ કે ઝુમ્બેશ સાથે કોઈ લેવા દેવા નથી.

જીવન જીવવાની કળા – ગુજરાતીમાં

ગુજરાતી વાચકો….. આનંદો

આર્ટ ઓફ લિવિન્ગની ગુજરાતી  વેબ સાઈટ

આ ચિત્ર પર ‘ક્લિક’ કરો.

વેબ સાઈટ

આતા હવે નથી

સૌ નેટ મિત્રોને આઘાત આપે તેવા સમાચાર..

વિગતે સમાચાર ‘આતાવાણી’  પર

કાવ્યાનુવાદન-રસાસ્વાદન

આભાર ઈન્ટરનેટનો કે વાલીડા મિત્રો મળ્યા. અને વલીદા ( વલીભાઈ મુસા) જેવા સજ્જન તો સ્વજન જેવા બની ગયા.

અને સજ્જન તો કેવા? પોતાની ડીમ ડીમ વગાડનારા તો ઘણા હોય , પણ મિત્રોની રચનાઓનો રસાસ્વાદ કરાવનારા વલીદા જેવા લાખોમાં એક હોય.

આ રહ્યો એ રસાસ્વાદ, કાવ્યાનુવાદ …

આ શિર્ષક પાના પર ક્લિક કરો.

પુસ્તક પરબ – ડલાસ/ ફોર્ટવર્થ

સાભાર – શ્રી. સુભાષ શાહ, ગુજરાત ટાઈમ્સ 

 

આતશ બુઝાઈ ગયો.

હવે તે નથી.

યતિન પી. ધોળકિયા

દેહાંત – ૧૭ ઓક્ટોબર – ૨૦૧૬

કમનસીબે માંડ ૬૨ વર્ષની વયે એ આતશ બુઝાઈ ગયો.

કયો આતશ?

આ આતશ – આશરે ઈ.સ. ૧૯૭૮

      યતિન મારા દીકરા સમાન તો નહીં પણ નાના ભાઈ સમાન હતો, એટલે એને માટે તુંકારો જ કરીશ. તેણે મારી સાથે ઘણા વર્ષો સુધી કામ કર્યું હતું. (આસિસ્ટન્ટ જેવો શબ્દ નથી વાપરવો.) ૧૧૦ મે.વો.ના ત્રણ પ્રોજેક્ટોમાં ઇલેક્ટ્રિકલ એન્જિનિયર તરીકે તેણે અમારી ટીમમાં પ્રાણ રેડીને કામ કર્યું હતું. એના પ્રાણની એક ચિનગારી…

   અને ત્યાં જ મને એક લોકલ કન્ટ્રોલ પેનલની પાછળના ભાગના બારણાંની તરડમાંથી લાઈટ આવતી દેખાઈ. હું તે તરફ વળ્યો. બારણું ખોલીને જોયું તો એ સાવ નાનકડી જગ્યામાં ટૂંટીયું વાળીને યતિન વાયરોનું ટેસ્ટિંગ કરી રહ્યો હતો. તે જ્યાં કામ કરતો હતો તે તો ખુલ્લી જગા હતી. એક બાજુએ 12 મીટર નીચે અમારી સરહદની બીજી બાજુએ સાબરમતી નદી હતી. બીજી બાજુએ, બીજી ટીમોના ટેસ્ટિંગ કામ માટે કુલિંંગ ટાવર અને તેને આનુશંગિક એક મોટો પમ્પ ચાલુ હતાં. બન્ને બાજુથી સૂસવાટા મારતો ઠંડો પવન ફૂંકાઈ રહ્યો હતો. આ બન્ને ઠંડાગાર પવનથી રક્ષણ મેળવવા તે પેનલ બંધ કરી, અંદર ભરાઈ, કામ કરી રહ્યો હતો.

—–

બીજા દિવસની સવારે

       બાજુમાં બેઠેલા બીજા ખાતાના અધિકારીઓ પણ અમારા ઈલેક્ટ્રિકલ વિભાગની ગઈકાલની વ્યથાઓથી માહિતગાર હતા. બધાએ આકસ્મિક જ એક સાથે તાળીઓ પાડી, મારા વક્તવ્યને વધાવી લીધું. ત્યાં જ ઓપરેશનના ઈન ચાર્જ અધિકારીએ મારું ધ્યાન બહાર ઉભેલા યતિન તરફ દોર્યું. તે મને કાંઈક કહેવા માંગતો હતો. મેં તેને અંદર બોલાવ્યો. તેણે મને કાનમાં ખુશખબરી આપી. તે જે ઈગ્નિશન સરકિટ પર કામ કરી રહ્યો હતો, તે દુરસ્ત થઈ ગઈ હતી. છેલ્લો અવરોધ પણ દૂર થઈ ગયો હતો. મેં આ માહિતી મારા ઉપરીઓને આપી. સુપ્રિન્ટેન્ડન્ટ સાહેબે અને મેનેજીંગ ડિરેક્ટરે તેને અભિનંદન આપ્યા.

    હમણાં જ ઓફિસર તરીકે કાયમી થયેલા યતિનને માટે તો આટલા મોટા સાહેબોની દાદ મળે, એ સુવર્ણચન્દ્રક જેવું બહુમાન હતું.

     યતિનનો એ આતશ મેં ૨૦૧૪ની સાલ સુધી પ્રગટેલો નિહાળ્યો છે. ઉતરી ગયેલો અધિકારી કોડીનો એ ન્યાયે કોઈક જ અમારા જેવા સાથે સમ્પર્ક ટકાવી રાખતા હોય છે.પણ નિવૃત્ત થયાને ૧૬ વર્ષ વીત્યા  છતાં, જે કોઈ આવો મિત્ર સંબંધ રાખે – તે આત્મીય જન બની જાય છે. ૨૦૧૪ની એ સાલમાં વિજળી ઘરની એની ઓફિસમાં મળવા ગયો ત્યારે તેણે  ૧૯૭૭ ના એ જ ઉમળકાથી મારો સત્કાર કર્યો હતો. એટલું જ નહીં, એને ઘેર જમવા પણ બોલાવ્યો હતો. તેના ઘરના કોમ્પ્યુટર પર સર્ફિંગ/ કામ કરવા કોઈ પણ સમયે આવી જવા દિલી આમંત્રણ આપ્યું હતું. અને કમસે કમ ત્રણેક વખત મેં એ સવલત માણી હતી.

     કોને ખબર હતી કે, માત્ર બે જ વર્ષમાં એ આતશ બુઝાઈ જશે?

        ખેર…. માળખાં નાશ પામે છે, સમિધ યજ્ઞવેદીમાં આહૂતિ પામે છે;  પણ એ યજ્ઞના આતશની જ્વાળા દરેક જીવંત  શ્વાસ સાથે ભભૂકતી રહે છે. આપણા કોશે કોશના બોઈલરને એ પ્રાણ શક્તિમાન રાખે છે.  કાળના કદી ન અટકતા વહેણ  સાથે વ્યક્તિઓ વિલય પામે છે, પણ એમનાં સંતાન એ જ્વાળાને  પ્રદિપ્ત કરતાં રહે છે.

      યતિનની દીકરી અમેરિકામાં ભણી રહી છે. એ યતિનના જીવન યજ્ઞને આગળ વધારશે જ – એ આપણી શ્રદ્ધા/ આશિષ છે.

ચિ. યતિનનો પ્રાણ પણ ભભૂકતો જ રહેશે.
સન્નિષ્ઠ કર્તવ્યનિષ્ઠાનો અગન કદી બૂઝાતો નથી. 

‘સૂર સાધના’ અને ફેસબુક

આ ચિત્ર પર ક્લિક કરો અને ત્યાં પહોંચી જાઓ!

આર્ટ ઓફ લિવિન્ગ આશ્રમ

સાભાર – શ્રી. વિપુલ દેસાઈ, સુરતી ઊંધિયું

૨૦૧૬ આન્તર રાષ્ટ્રીય મહોત્સવ અને આશ્રમનું રસોડું …